23 Aralık 2010 Perşembe

Ölmemişsin Gibi ..

Uyandım..Hava sanki soğuktu yada yatağın sol tarafındaki boşluktu içimi ürperten.Tamda bunları anlamaya çalışırken gözüm senden sonra dokunmaya cesaret edemediğim hırkana takıldı..
”..benim kokum kalsın yanında yalnız olduğun zaman korkmassın , ben hep yanındayım” diyerek bıraktığın hırkana .. En sevdiğim renk lacivert.. Sende bilirdin ben en çok laciverti severdim ..Hüznün en koyu hali ..
  Senin yastığına dökülmüş saçlarımı topladım .. Kokusu için dünyanın öteki ucundan gelebilceğin kömür karası saçlarımı .. Kalktım .. Ayaklarım soğuk yere değdiğinde kulaklarıma birden ”..terliksiz yere basma hasta olacaksın” sesin geldi .. Gülümsedim ..
   Yıllardan sonra ilk kez cesaret edip hırkanı aldım üzerime .. Mutfağa gittim ve en sevdiğin bardağınla senin yerine sert bir kahve içtim .. Kekremsi tadı hala dilimde .. Nasıl içerdin bunu anlamazdım .. Halada anlam veremiyorum .. Ama senin için içtim .. Belkide son kez..
   Yüzümü yıkadım..Saçlarımı actım..Hırkanı çıkardım , üzerime en sevdiğin siyahlarımı giydim .. Beraber gittiğimiz yerleri dolaşacağıma söz vermiştim sana .. Çünkü biz heryıl bunu yapardık seninle .. Tıpkı senin bana her yıl yaptığın gibi koca bir demet papatya yaptırdım kendime yanındada en sevdiğim portakallı çikolatalar .. Yine bembeyaz bir pamuk şekeri yedim en sevdiğimiz yerde ..
   Devamlı kavga ettiğimiz parka gittiim .. Biliyormusun bize zorla peçete satmaya çalışan küçükde ordaydı .. Susuzluktan yıpranmış bir çiçek uzattı bana ”..ona götür bunu giderken” dedi .. Aldım..
   Görmekten nefret ettiğin ama ne yazıkki son yıllarını geçirmeye zorunlu olduğun o odaya gittim .. Yerinde başka biri yatıyordu .. 
   ”Geçmiş olsun .. ”
dedim
   ” geçer mi sence?  ” dedi
Ne diceğimi bilemedim .. Yürüdüğün koridorlara baktım SON KEZ .. Hatta inanmicaksın seni ordan son kez almaya geldiğimde odada bıraktığım vazoda ordaydı .. Bir selamda ona verdim .. Senin için .. İkimiz için..
   Derin nefesler alarak yola çıktım tekrar .. Senin en sevdiğin İstanbul’u çektim içime .. Derin .. Uzun ..
   İlk evimizin önünde çektiğimiz fotoyu apartmanın girişindeki panoya asıcaz demiştik ya hala duruyor kimse kıyamadı bizi atmaya .. Hatırlıyormusun nasıl taşınmıştık ilk evimize .. Senin ıvır zıvırın benim 2 koli kitabım birerde elbise bavullarımız taksinin arka koltuğuna rahat rahat sığmıstı önede ikimiz sıkışmıstık seninle ..
   İlk günkü heycanla girdim evimize bugün .. Kapımız hala ilk açtığımız gibi gıcırdadı ,tahta zeminimiz naftalin kokmayı bırakmamıstı .. Senden sonra pek değişiklik yapmadım bir tek seni yataktan kovduğum zaman üzerinde yattığın halıyı sakladım yerine yenisini aldım okadar..
   Sen hiç sevmezdim ilaç içmeyi ya mutfağımızda ilaç namına bişe yoktu hani senden sonra ilaç kutusu yaptım bide kendime içide epeyce dolu mavi,pembe,kırmızı,beyaz haplar bilirsin işte ..
   Tahta ve ince camlı büyük balkon kapımızı actım içeriye belkide senden sonra ilkkez bu denli temiz hava girdi .. Balkonumuzdaki sardunyalar vardı ya onlar yok artık işte .. Sen gidince onlarda terkettiler beni ..
   Şimdi senin tersine gelen yatağın sağ tarafı varya benim yerim yani oraya yatıcam yatmadan önce sola hala sen kokan lacivert hırkanı koydum .. Ve şimdi ..
   Üç yudum su..
   Biraz uyku..
   Biraz sen..
Ve yanındayım sevgilim ..

Önemli Olan Mutlu Olmak Değilmi

Burayı sadece uzun uzadıya şeyler yazmak için actım desem yeridir çünkü fazla konusmak var içimde .. Fazla yazı yazmak .. Mutlumuyum bilmiyorum sadece yazmak geliyor içimden ..
Kendimi bu aralar sürekli aynı yerde hayal ediyorum .. Paris..
çok seviyorum orayı hafif eskimiş eşyaları kullanmayı .. Cat gözlükler takmayı .. Kolları yenmiş deri ceket giymeyi bende böyel bir insanım işte .. Biraz vintage biraz retro .. Kendimi bulma çabaları işte

                            sevgiler Desdemona..

Depresyondamıyım Bilmiyorum ama iyi değilim farkındayım ..

günlerdir evden cıkmıyorum ve bunun nedenini bilmiyorum .. biraz önce markete gittim ayakkabı falan giydim çok garibime geldi alala dedim kendi kendime zemini ayağımın altında hissedince bir garip oldum ne yalan söyliyim vala hoş bir duyguymus ama benim düzeleceğim mechul yani uzun süre böyle geldi böyle gecer diye düşünüyorum .. bakalım hakkımda hayırlısı

Ve Tanrıı Blogger'ı Yarattı

evet canları yani beni daha bilmeyen izlemeyen canlar sanırım tek ve kalıcı bloğumu yapmış bulunmaktayım hani bakalım hayırlısı diyorum ve blog sayfamın açılışını siiznle paylaşmaktan guru duyuyorum :)))